![[Translate to Italiano:]](/fileadmin/Der_SAC/Unserer_Partner/CSS_cyan_rgb.svg)
Pasch
Pasch
Pasch.
I dà mumaints, chi 's mütscha tuot uman e lura vain dais munts quaida bannida, sco per ans dir: « Ami, o vé pur nan! a nus teis led e to suldiim cufida. » Eu assievesch dacormaing — festinand, lasch del comün la bundriusa via e vegn amunt — cassü prusa'm binvgnand, la pasch, suprema fluor d'otezzas, ria.
Tras il verd god eu pass, chi sumbrivaint s'derva taimpel grandius da la natura « Lascha tuotta dulur, tü, cun gnir aint! » am schuschurra sa ramma spess'e sçhüra.
Insü aduna, tras crappus e stip fastagl, ingio la naiv nu vain alguada, vez a la fin ( grisch d'musçhel es il grip ) s'dozar dvant mai, l'ultim cuolmen sulvada.
Be amo'n pass — Vir e siisom eu stun, guardand surour bassüras e tristezzas... e'l tour cha'l led fa batter a tanfun, balcha l'immensa pasch da las otezzas.
Peider Lansel.
Our da « Primulas ». ( Nouva ediziun in preparaziun. )
